ชาวนิวยอร์กต้องนอนบนทางเท้า เดินกลับบ้าน แม้แต่อาบน้ำตามท้องถนนเป็นเวลา 2 วัน และโดยทั่วไปแล้ว ชาวนิวยอร์กต้องนอนบนทางเท้าเพราะไม่มีไฟฟ้าใช้
เมื่อวันที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2546 ชายฝั่งตะวันออกของสหรัฐอเมริกาและแม้แต่บางส่วนของแคนาดา มืดลงเมื่อเวลาประมาณ 16:10 น. โรงไฟฟ้า 21 แห่งปิดตัวลงในเวลาเพียง 3 นาที ทำให้ประชาชนประมาณ 50 ล้านคนไม่มีไฟฟ้าใช้ ใน 90 ปี – องศาความร้อน ในเมืองใหญ่ๆ เช่น นิวยอร์ก คลีฟแลนด์ ดีทรอยต์ โตรอนโต และออตตาวา การปฏิบัติการสำคัญๆ เช่น รถไฟใต้ดิน รถไฟโดยสาร เครื่องส่งโทรศัพท์มือถือ และธนาคาร ถูกเลิกจ้างกะทันหัน แม้ว่าไฟฟ้าจะฟื้นคืนในบางพื้นที่ภายในเวลา 23.00 น. ส่วนใหญ่จะไม่ได้รับพลังงานกลับคืนมาเป็นเวลาสองวัน นี่คือวิธีที่ผู้คนในเมืองที่ใหญ่ที่สุดที่ได้รับผลกระทบ— นิวยอร์ก — จัดการกับไฟดับ
ด้วยตัวเลือกเพียงเล็กน้อยในการเข้าถึงข้อมูลเกี่ยวกับไฟฟ้าดับครั้งใหญ่ ผู้คนจำนวนมากจึงรวมตัวกันรอบๆ วิทยุที่ใช้พลังงานจากแบตเตอรี่เพื่อฟังข่าว
แบตเตอรี่มีความต้องการสูงทั่วทั้งเมือง และขายหมดอย่างรวดเร็ว ฝูงชนกลุ่มนี้ซึ่งอยู่ทางฝั่งตะวันตกตอนบนของแมนฮัตตัน ยืนเรียงแถวกันที่ร้านฮาร์ดแวร์ในท้องถิ่นเพื่อซื้อแบตเตอรี่สำหรับจ่ายไฟให้กับพัดลม ไฟฉาย และวิทยุ
การขนส่งสาธารณะเป็นง่อยระหว่างที่ไฟดับ—เช่นเดียวกับที่หลายคนเริ่มเดินทางกลับบ้านในวันนั้น รถยนต์รถไฟใต้ดินที่วิ่งระหว่างที่ไฟดับชะลอตัวลงครึ่งหนึ่งและถูกทิ้งไว้ใต้ดิน รถยนต์รถไฟที่แออัดทั่วทั้งห้าเมืองต้องอพยพออกไป
เมื่อไม่มีรถไฟใต้ดิน ผู้คนมากมายต่างมองหาทางกลับบ้าน คนเดินถนนบางคนมีความคิดสร้างสรรค์โดยการนั่งบนรถบัสนิวยอร์กซิตี้
ไม่ใช่ทุกคนที่สามารถใช้ตัวเลือกการขนส่งสาธารณะใน NYC ที่จำกัดได้ David Eisenberg ซึ่งเดินทางมาโดยรถไฟ Long Island ยืนอยู่ที่Time Squareพร้อมป้ายหาทางกลับบ้าน
เป็นเวลาเพียงสองปีแล้วที่เมืองนี้ทนต่อการโจมตี 11 กันยายน และชาวนิวยอร์กจำนวนมากกลัวว่าไฟดับก็เกิดจากผู้ก่อการร้ายเช่นกัน ในคืนวันที่ 14 สิงหาคม ผู้คนหลายพันคนเริ่มเดินทางกลับบ้านด้วยการเดินเท้าข้ามสะพาน เบียดเสียดท้องถนนและสร้างปัญหาให้คนติดขัด
ทิวทัศน์อันโด่งดังรอบเมืองกลายเป็นสิ่งที่มองไม่เห็นในความมืด ไทม์สแควร์ซึ่งขึ้นชื่อในเรื่องแสงไฟสว่างไสวตลอดเวลานั้นมืดมิดเช่นเดียวกับส่วนอื่นๆ ของชายฝั่งตะวันออก
ในขณะที่ไฟดับดำเนินไปในวันรุ่งขึ้น ชาวนิวยอร์กจำนวนมากพยายามดำเนินการตามปกติ ที่นี่ Peachy Garcis สบู่ใกล้ก๊อกน้ำเพื่ออาบน้ำอย่างรวดเร็วในย่าน Chelsea ของแมนฮัตตัน
ไฟฟ้าดับส่งผลกระทบต่อหลายธุรกิจ รวมถึงธุรกิจที่มีสินค้าเน่าเสียง่ายซึ่งจำเป็นต้องแช่เย็น ที่นี่ Natalie Matos ตรวจดูเนื้อในซูเปอร์มาร์เก็ตจำนวนจำกัด (AP Photo/ไดแอน บอนดาเรฟฟ์)
นักท่องเที่ยวจำนวนมากที่จองห้องโรงแรมติดเครื่องปรับอากาศไปพักแรมบนทางเท้าข้างนอกเมื่อไฟฟ้าดับ แทนที่จะพักอยู่ในห้องอับชื้น
ผู้โดยสารรอรถไฟที่สถานีแกรนด์เซ็นทรัลในวันที่สองของไฟดับ เนื่องจากเมืองนี้ยังไม่มีไฟฟ้าใช้
รถประจำทางและเรือข้ามฟากเป็นทางเลือกเดียวในการขนส่งมวลชนสำหรับผู้สัญจรที่ติดค้างซึ่งอาศัยรถไฟใต้ดินและรถไฟ ผู้คนจำนวนมากถูกบังคับให้บีบตัวเข้าไปในรถโดยสารจำนวนจำกัดซึ่งยังคงให้บริการอยู่
นักเดินทางที่ติดค้างอยู่ในพื้นที่รับสัมภาระที่สนามบินนานาชาติจอห์น เอฟ. เคนเนดี เที่ยวบินล่าช้าที่สนามบินในนิวยอร์กซิตี้ ทำให้นักเดินทางติดค้างนานถึง 48 ชั่วโมงหรือมากกว่า
